در چندسال اخیر باتوجه به زحمات و فعالیت طراحان فونت در این زمینه، فونت‌های مختلفی به بازار عرصه شدند. حتما با واژه‌های سریف (Serif) و سن‌سریف (Sans Serif) برخورد داشته‌اید.

که هر کدام باتوجه ویژگی‌های تصویری که دارند، کاربرد متفاوتی هم دارند. سریف اصطلاحی است که برای اشاره به نوعی از قلم‌ها به کار می‌رود که در قسمت پایانی و لبه‌های نقوش هر حرف یک کشیدگی کوچک و تیز و گوشه‌دار و تزئینی وجود دارد. در دنیای طراحی و برنامه‌های ویرایش متن، فونت‌های بسیار زیادی وجود دارد که انواع آن بخش جدا نشدنی از این برنامه‌ها هستند.

 سنس سریف (Sans serif):

سن سریف به قلم‌هایی گفته می‌شود که در انتهای حروف خود زائد و کشیدگی اضافی (سریف) ندارند.

(واژه Sans به معنای” بدون …”می‌باشد و از زبان فرانسوی گرفته شده است.)

کاربرد Serif , Sans serif:

این فونت‌ها بیشتر جنبه تزئینی دارند و بسیاری معتقدند که در متون چاپی استفاده از این نوع فونت‌ها می‌تواند باعث خوانایی بهتر متن شود.

اما باید پذیرفت این قانون در مورد همه فونت‌ها صدق نمی‌کند و الزاما تمام فونت‌های سریف در چاپ خواناتر از فونت‌های سنس سریف نیستند.

با این حال این فونت‌ها جدید و مدرن‌تر بوده و شکل و اندازه گسترده‌تری دارند.

این دسته از فونت‌ها به دلیل نداشتن گوشه‌های گرد یا زائد در حروفشان بیشتر برای کارهایی نظیر سایت استفاده می‌شوند.